پيامبرانم بيرون مى‌آورم و بر تمام پيامبران برترى مى‌دهم.(1) خداوند در آیه 35 سوره‌ نور مطالبی را درباره این نور با عظمت بیان می‌کند و این نور که در روایات از آن تعبیر به حضرت زهرا (س) شده است را به خود نسبت داده و می‌فرماید: اللَّهُ نُورُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ، ای انسان‌ها! یک چیزی وجود دارد به نامِ نورِ موجود در آسمان‌ها و زمین؛ در این آیه حیطه کلام خدا آسمان‌ها و زمین است، لذا از آنجا که صحبت درباره آسمان‌ها و زمین است و باید از یک مفهوم مشترک در این پهنه صحبت بشود، پس جنس کلام جنس برزخ است، و حتی جنس کلام فراتر از برزخ است، یعنی ملکوت، چرا که همه‌ی اشیاء ملکوت دارند. در ملکوت نور مطرح است، نور وجود دارد. آنچه بدیهی می‌باشد این است که جنس أرض مادی و جنس آسمان‌ها برزخی است؛ و این دو محدوده در چیزی با یکدیگر مشترک نیستند، نه در مادّیت و نه در برزخیّت. لکن وجه مشترک این دو محدوده چه می‌تواند باشد؟ خداوند می‌فرماید: بِیدِهِ مَلَکوتُ کلِّ شَی‌ءٍ،(2) همه چیز ملکوت دارند، هم آسمان‌ها ملکوت دارند و هم زمین، اولین موضوع مشترک بین آنها ملکوت است. در ملکوت چه وجود دارد؟ نور و ظلمت.(3) پس از جنبه ملکوتی یک چیزی در این دو محدوده وجود دارد به نام نُورُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ، نوری که در کلّ آسمان‌ها و زمین، در کلّ پهنه محدوده حجمی آسمان‌ها و زمین جریان دارد. آیا می‌شود ردّ این نور را در برزخ هم دنبال کرد؟ بله، این نور در برزخ یک نمود برزخی دارد. یعنی مَثَلُ نُورِهِ کَمِشکاةٍ، نمود برزخیِ این نور به صورت یک چراغ است، چراغی که به همه طرف نورافشانی می‌کند و باعث هدایت آدم‌ها می‌شود. خاصیت این نور چیست؟ خاصیت این نور یهْدِی اللَّهُ لِنُورِهِ مَنْ یشاءُ است. این نور، نور هدایت نیست، تأثیرش به صورت هدایت است. بنابراین نوری وجود دارد در ملکوت آسمان‌ها و زمین که باعث هدایت انسان‌ها می‌شود، نمود برزخیِ این نور به صورت یک چراغ است که به همه طرف نورافشانی می‌کند و آدم‌ها را بهره‌مند می‌سازد و آن نور، نور وجود حضرت زهرا (س) می‌باشد.
همچنین ایشان در آسمان منصوره نامیده شده‌اند؛(4) از امام صادق (ع)، نقل شده است كه رسول الله (ص) فرمودند: (به جبرئيل) گفتم: ای حبيب من! چرا او در آسمان منصوره و در زمين فاطمه ناميده شد؟ جبرئيل گفت: در زمين فاطمه ناميده شد؛ چرا كه شيعيانش از آتش باز داشته شده‌اند و دشمنانش از دوستی او محروم شده‌اند و در آسمان منصوره است (چرا که کمک کننده دوستانش است) و این همان سخن خداوند است که فرمود: «و آن روز مؤمنان به ياری خداوند شاد مي‌شوند هر كه را بخواهد، ياری می‌كند» يعنی ياری فاطمه (س) به دوستدارانش.(5)
خدايا! تو کمک مان کن. خدايا! ستاره لطيف است و ما خشن. خدايا! ستاره روان است و ما ساکن. خدايا! ستاره وجود فاطمه زهراء (س) سبک است و ما سنگين. خدايا! جاذبه به او اثر نمی کند و ما محکوم به جاذبه هستيم. خدايا! خطرات به او اثر نمی کند و به ما اثر می کند. خدايا! او سرعت دارد و ما رمق حرکت نداريم. خدايا! تو او را همه چيز قرار دادی و ما را هيچ. خدايا! تو در او همه خيرات را قرار دادی و به ما ميل به همه خيرات را. خدايا! می خواهيم با او همراه بشويم، نه توان داريم و نه به خودمان اعتماد داريم. خدايا! دست‌مان را بگير. خدايا! تو وکيل‌مان باش تا از او جدا نشويم، تا از او فاصله نگيريم، تا با او همراه شويم، تا در اين همراهی او از ما راضی باشد و ما هم از او راضی باشيم،(6) تا در رابطه ما با ستاره وجود زهرا (س)، جلوه فاطمی (س) جريان داشته باشد.
پی‌نوشت‌ها
1ـ فاطمه زهرا (س)، شادمانى دل پيامبر، ص 134و 135.
2ـ سوره مؤمنون، آیه 88.
3ـ الروضة من الكافي يا گلستان آل محمد/ ترجمه كمره‌اى، ج‌2، ص 194.
4ـ بحارالأنوار ج43 ص18- باب 2- أسمائها و بعض فضائلها(س).
5ـ بحارالأنوار ج 4 ص43 ح 3، به نقل از معاني الأخبار.
6ـ سوره مائده، آیه 119.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: